Familie Ascalaphiden.

Ähnliche Dokumente
Entomolog. Mitteilungen XIV, 1S126, tfr. 3/4. 205

Neuropteren, Megalopteren, Plecopteren und Trichppteren

RECENSUIT X1I SERIES.

Bemerkungen über die Neuropteren. Neuroleon ocreatus Nav. Montpellier. Nelees sagax Walk. var. siimatrensis Weele. München.

RECENSUIT /l' VI11 SERIES.

Bemerkungen über die Neuropteren

Neue Neuropteren. Von K. P. Longinus Navàs, S. G., Zaragoza, Spanien. Erste Serie. (Mit 5 Figuren im Text.)

Neue Neuropteren. 274 Entomol. Mitteilungen VI, 1917, Nr. 7/9.

Über die Homopteren-Gattung Bobacella Kusn.

Verzeichniss der Cucujiden Japans mit Beschreibungen neuer Arten.

Neue Hemiptera aus Madagaskar,

MISCELLANEA HEMIPTEBOLO GIC A.

Hrste Scrie. (Mit 5 Figuren im Text.) Faniilie 4,ibellulidne.

1 Iswestija Kursow Prikl. Zoologii,1928. Eine neue Sphecidengattung von Transcaspien V. GUSSAKOWSKIJ

Beitrag zur Kenntnis der Melolonthiden. (Col.)

Noch Einiges über paläarctische Aradiden.

Diagnosen neuer Hemipteren.

Bemerkungen über Blattwespen.

Neue Myodochidae. (Hem. Het.)

Zur Kenntniss der Aradiden.

Biodiversity Heritage Library, posticis inermibus ; corpore infra

neues physogastres Aleocharinengenus

Rhynchoten aus Palästina und Syrien

4» 4» 4» MITTEILUNGEN '^^ ^^ ^^

Ceratongyra acuticornis Mg., Syst. Beschr., VI, p. 175 (I826); Schin., F. A., II, p. 31:

NEUE ÖDER WENIG BEKANNTE COLEOPTERA

Uber einige athiopische Miridae (Hem. Het.).

Bemerkungen über europäische Phryganiden, nebst Beschreibung einiger neuer Genera und Species

Beiträge zur Kenntniss der Helophoren aus Europa und den angrenzenden Ländern.

Zool.-Bot. Ges. Österreich, Austria; download unter Diagnosen nener Heniipteren. ii. VOQ. Dr. Gustav L. Mayr.

ARKIV FÖR ZOOLOGI. Neue öder wenig bekannte Coleoptera Longicornia. BAND 1. Coptoeme nov. Caput breve vel mediocre, antice subverticale; fröns

ZUR KENNTNIS DEli GATTUNG ANEURUS CURT.

Beiträge zur Kenntnis palaearktischer Hemipteren.

Zool.-Bot. Ges. Österreich, Austria; download unter Formi ciden. Beschrieben von. Dr. Gustav M a y r.

Anton Dolirn. Zur. Heteropteren- Fauna Ceylon's.

Zur Kenntniss der Anthribidae.

Oncotylaria. Species minuta, sed pulhella, colore signaturisque quibusdam palaearoticis sat simnilis. Div. Hoplomachidea nov. gen.

Miscellanea Hemipterologica.

Eine neue Saldiden-Gattnng.

ARKIV FÖR ZOOLOGI. BAND 9. N:o 8.

download unter

Analecta hemipterologica. Zur Artenkenntniss, Synonymie und geographischen Verbreitung

Neue öder wenig bekannte Coleoptera

H. Sauters Formosa-Ausbeute. Chalcididae (Hym).

MASARIDAE TON SÜDAFRIKA.

H. Sauter's Formosa-Ausbeute. Chalcididae (Hytn.)

CHR. AURIVILLIUS. Wie weit

Entomologische Zeitung

H. Sauters Formosa-Ausbeute. Chalcididae (Hym.).

Neue öder weiiig bekaiinte Coleoptera

H. Sauters Formosa-Ausbeute. Chalcididae (Hym.).

Schönh. Ommatolampus Whiteheadi, sp. n.. Nigro-opaco, rostri parte mediana, capite (fronte verticeque

HETEROPTERA PA LAE ARCTIC A NOVA VEL MINUS COGNITA.

Hypatium sutur ale n. sp. Taf. III, Fig. 2. Neue Coleoptera Longicornia (Col.) Dictamnia (?) biapiculata n. sp.

Biodiversity Heritage Library, Ergebnisse. der 1892/93. Herausgegeben. vom. Band. II.

H. Sauter's Formosa-Ausbeute; Hemiptera Heteroptera I.

Entomologisclie Monatschrift.

Biodiversity Heritage Library,

Nachrichten. Ionische. Andrena pretiosa n. sp. von Dr. F. Katter in Putbus. Von Dr. O. Schmiedeknecht.

Die von G. leßmann in Spanisch Guinea gesammelten Anthribiden, nebst Beschreibungen einiger anderer afrikanischer Arten. (Hol.)

download unter

Neue Ooleopteren aus Europa,

Neue Cetonien-Arten aus Afrika

HORVÁTH IN BESSARABIA,

Oesterreiehische Tipuliden,

Neue Oleriden aus Deutsch-Ostafrika.

Hottingen-Zürich, Januar ex agris mollassicis seu neogenis, in Museo Turicensi conservatarum*), auctore. C. Mayer-Eymaar, Prof. Mars 1891.

Entomolopche Moiiatschriit

Neue paläarctisclie Clialastogastra.

II. FAUNA SIMALURENSIS. CERAMBYCIDAE. VON CHR. AURIVILLIUS.

Casan E. Evcrsmann Fauna lepitiopler. voljyo-uralcnsis. Im Juli. und Apion frunientarium, aber dieses ist breiter und kraftiger, Genn., Steph.

NEUE CERAMBYCIDEN CERAMBYCINAE. zusammen gebracht wurden. CHR. AURIVILLIUS. Riksmuseum i Stockholm iibergeben.

Zwei neue palaarktische flemipteren, nebst synonymischen Mitteilungen.

Orthopterologisches aus dem Stettiner Museum

Lepidoptera nova Columbian

Käfer Europa s. Nach der Natur beschrieben. Küster und Di*. G. Kraatz. Scliilsky. Dr. H. C. Nürnberg Die. Verlag von Bauer und Raspe.

Znm Studium der Myriopoda Polydesmia.

1000 Dinge, an die zu denken ist, wenn Microsoft Office SharePoint Server 2007 implementiert werden soll

unter Lepidopterologische Fragmente.

Neue Crustaceen, gcsammejt. wahrend der Weltumseglung der k. k. Fregatte Novara.

= (P s eudoneptunides

64 Entomolog. Mitteilungen, XIII, 1924, Nr. 2.

NYRMA KERVILLEA NAVAS - WIEDERENTDECKUNG EINER SYSTEMATISCH ISOLIERTEN HEMEROBIIDEN-SPEZIES IN KLEINASIEN (NEUROPTEROIDEA: PLANIPENNIA)

Beitrag zur Hcmiplcrcn- Fauna Sibiriens und des Russischen Nord - Amerika. ehfpnwerthen N<»rdirerinancn opponiren Hesse, ist das liedeiken.

Namenregister. Die f e t t gedruckten Zahlen bezeichnen Originalartikel.

Entomolog. Mitteilungen XI, 1922, Nr

Wau und Bongo zwischen den Flüssen Djur und Kosanga in Central-

Beitrag zurkeimtniss der Ortbopterenfauna der Sahara.

Die Hemipteren-Gattung Nepa Latr. (sens, natur.).

Ueber die Schlupfwespengattung Telenomus.

NACHTRAG ZU MEINEN ARBEITEN ÜBER DIE PAL^ARCTISCHEN ARTEN DER DIPTEREN-GATTUNG STRATIOMYIA. XXV. TERMÉSZETRAJZI FÜZETEK

Wenn ich auch die Familie der Charaeinen in dem Umfange, Natter er allein zu Stande brachte ').

nebst synonymnischen Mlitteilungen.

Entomologische Zeitschrift.

R ückkehr zur öffentlichen O rdnung?

SÜDARABIEN UND VON DER INSEL SOKÖTRA

Biodiversity Heritage Library,

Neue Crustaceen, I. Decapoda. Braclrgura. 8 Farn. Oxyr~*I~yra~lcrc. während der Weltumseglung der k. k. Fregatte Novara Farn, Cycdometopa E dwo

AKADEMIE DER WISSENSCHAFTE N

Transkript:

Entomolog. Mitteilungen XIV, 1925, Nr. 3/4. 205 Ameisen mit den Mandibeln erfaßt und nach den tiefer liegenden Teilen des Nests abgeschleppt. Auch noch an vielen anderen Stellen im Nahetal und auf dem Hunsrück habe ich diese Schildlaus wahrgenommen, immer unter den gleichen Verhältnissen vorkommend. c) Phenacoccus comari (Künow) CkU.: Aus Böhmen, Frankreich, Lussin (Küstenland), Österreich, südliches Tirol und dem nordöstlichen Deutschland bekannt. Über das Vorkommen des Tieres in Dammhof bei Königsberg berichtete im Jahre 1880 Künow in den Entomologischen Nachrichten (Putbus). Hier im südlichen Rheinland fand ich die Art auf Rubus am 26. Juni 1920 und zwar ebenfalls wieder auf dem Oberhäuser Felsen bei Kirn, einem Gelände, das bisher von der Kultur nahezu unberührt geblieben ist. Am 29. Juni 1920 beobachtete ich diese Schildlaus auch auf Rubus auf der Gans bei Münster am Stein. Hiernach gibt es jetzt drei deutsche Fundorte. d) Asterilecanium fimbriotum (Fonsc.) Clcll.: Aus Algier, Arbe, Dalmatien, Deutschland, England, Frankreich, Italien, Küstenland, Lussin, Madeira, Österreich, Portugal, Sardinien, Sizilien und Tirol bekannt. In Deutschland fanden diese südliche Art zuerst R ü bsaam en am Ockenfels bei Linz am Rhein im Jahre 1897 und Geisenheyner 1902 bei Münster am Stein und Kreuznach. Am 5. Juli 1922 konnte ich das Vorkommen des Tieres auch 30 km weiter westlich von Münster feststellen, nämlich auf der Burgruine Stein-Callenfels bei Kirn., Die Laus lebt hier auf Hier actum praecox. L in ding er hat mir brieflich mitgeteilt, daß Jaap die Art am 12. VI. 1914 in Jena an Centaurea scabiosa sammelte. Einen weiteren Fundort in der Nähe von Schandau in der Sächsischen Schweiz hat Schum acher ermittelt. e) PhysoJcermes sericeus Ldgr.: Die Art wurde 19C6 von L in - d in g e r nach Stücken, die er in der Nähe von Erlangen gesammelt hatte, beschrieben; aus anderen Ländern ist sie bis jetzt nicht bekannt. Ich stieß am 26. Juni 1921 bei der Untersuchung von Weißtannenzweigen auf das Tier. Fundort: Forstdistrikt Eschenbach bei Gösenroth, Bürgermeisterei Rhaunen (Hunsrück), Kreis Berncastel. Neuropteren, Megalopteren, Plecopteren und Trichopteren I. Serie aus dem Deutschen Entomologischen Institut (Berlin-Dahlem). Von A. F. Longinos Naväs S. J., Zaragoza. (Mit 13 Figuren). I. Neuropteren. Familie Ascalaphiden. Cordulecerus mexicanus Weele. Turrialba (Costa Rica). 900 in. Wahrscheinlich neu für Costa Rica

206 N a v á s, Nenropteron, Mogalopteren, Plecopteren u. Trichopteren. Familie Myrmeleoniden. Pamema nsperatus sp. nov. (Fig. 1). Caput nigrum, nigro pilosum, vértice sublaevi; oculis nigris; palpis uigris; antennis fuscis, clava elongata, parum dilatata, Thorax piceus, pilis fusco-fulvis Prothorax fortiter transversus, antice vix pallidior, pilis fuscis nigrisque. Abdomen piceum, fusco-griseo pilosum, basi pilis albidis, cercis superioribus d (Fig. l,a) basi declivibus, mox horizontalibus, cylindricis, ápice leviter incrassatis, obtusis, parte horizontali fulvoferruginea, ápice nigra; pilis nigris. Pedes ferrugiuei, fusco pilosi, tarsis nigris; calcaribus fuscis, in tertio apicali leviter arcuatis, primum tarsorum articulum longe superantibus. Alae grandes, ultra medium dilatatae, ápice rotundatae; avea apicali lata, multiplici serie venularum gradatarum instructa; membrana fere cinnoberino picta, in tertio apicali hyalina; reticulatione densa, plerumque fuscescente; pilis fuscis. Ala anterior venulis plerisque cifra tertium apicale fuscescentibus et fuscogriseo limbatis; fere 3 venulis radialibus internis; sectore radii longe citra divisionem cubiti orto, 6 ramis; fere 10 venulis cubitalibus internis; postcubito ad cubiti divisionem arcuato, ramo obliquo cubiti subparallelo, fere triramoso. Ala posterior (Fig. l,b ) basi inter procubitum et postcubitum hyalina, hand tincta; duabus fasciis transversis fusco griseis: 1 a) antemedia lata, a subcosta ad angulum posteriorem, postice in maculas divisa; 2 a) ultra medium, sinuosa, interne fere cum praecedente conjuncta, externe in exiguas maculas dissoluta; fere 2 venulis radialibus internis; sectore radii longe ultra divisionem cubiti orto, 6 ramis; fere 10 venulis cubitalibus internis seu citra furcam cubiti, fuscis fuscoque-griseo limbatis; ángulo cubiti aperto, ramo posteriore et anastomosi obliqua cum postcubito juneto; postcubito cubito ejusque ramo subparallelo, ad angulum cubiti leviter arcuato. Long. corp. d 24 mm. al. ant. 28 mm. al. post. 26 mm. Heimat: Stid-Kapkolonie: Jan Dutoit s Kloof (Waaihoek Berge), Worcester Distr., 16. 12. 21. Dr. A ndrae leg. Mochus (gen. nov,): Similis generi Creoleon Till. Prothorax transversus. Abdomen cylindricum. Pedes mediocres, tibiis fortibus, brevioribus sais femoribus, calcaribus nullis, vel setis spiniformibus brevibus repraesentatis; tarsis fere longioribus tibiis, articulo primo elongato, tribus sequentibus brevibus, quinto longiore primo, unguibus parallelis, parum arcuatis. Alae reticulatione densa, aréis costali et postcubitali simplicibus; area apicali venulis gradatis divisa, saltern in ala anteriora; vena accessoria sen- ramo inter utrumque ramum cubiti ad medium furcata si ve divisa; rauiu posteriore cubiti cum postcubito antrorsum in arcum retúndate connexo, non anguloso, nec retrorsum inflexo. Der Typus ist die folgende Art.

Entomölog. Mitteilungen XIV 1925, Nr. 3/4. 207 Die Gattung unterscheidet sich von C reoleon hauptsächlich in Folgendem: Die Tibien sind ohne echte Sporen, d. i. die letzteren sind durch Spitzen-Borsten nach Art kleiner kurzer Dorne vertreten. Die Anast o- mose des hinteren Astes des Cubitus ist ganz verschieden von derjenigen der benachbarten Gattungen: Anstatt zurückzulaufen in Form eines charakteristischen v, läuft die Ader nach außen in Form eines Bogens weiter. Mochus capensis (sp. nov.) (Fig. 2): Caput fusco-nigrum, vertice fornicato, clypeo et labro testaceo-ferrugineis; oculis in sicco fuscis; palpis testaceis, articulo ultimo labialium fusiformi inflato, acuto, subtoto fusco. Abdomen fuscum, margine postico segmentorum angustissime testaceo. Pedes fusci, griseo pilosi, tibiis posterioribus fulvis, ápice fusco; tarsis fuscis, articulo primo posteriorum fulvo, ápice lato fusco. Alae hyaliuae, reticulatione densa, fulva. Ala anterior (Fig. 2) stigmate interne fusco limitato; venulis aliquot fusco anguste limbatis, praecipue ad radium, ad procubitum et ad ejus utrumque ramum, ad rhegma; fere 8 venulis radialibus internis; sectore radii ultra furcam cubiti orto, 11 ramis. Ala posterior átomo vel striola ferruginea ad rhegma et ad anastomosim rami obliqui cubiti; una vénula radiali interna; sectore radii 11 ramis. Long : Corp. 21 mm. al. ant. 20,5 mm. al. post. 18 mm. Heimat: Süd-Kapkolonie: Jan Dutoit s Kloof (Waaihoek Berge), Worcester Distr. 16. XII. 1921. Dr. A ndreae leg. Familie Chrysopiden. C h ry so p a la n a ta Banks Havana, Ost. 1922. W. K. H off m ann leg. Lima, Perú. C in tcm e va fo rm o sa Brau. Klein-Asien, Adana. Familie Hemerobiden. N e u r o n e m a d e lto id e s Nav. Wladiwostok. S. Ussurigebiet, 25. 8. 1921. W. Kardakoff leg. II. M egalopteren. Familie Chauliodiden. Doermgia (gen nov.) (Fig. 3): Caput (Fig. 3, a) fortiter transversum, depressum, ad latera in lobum subsemicircularem expansum; oculis hemisjahaericis; ocellis tribus, in triangulum positis, posterioribus obliquis, ellipticis; labro transverso; mandibulis fortibus, ápice interne dendatis; antennis cj moniliformibus, haud pectinatis; callo linguaeformi occipitali. Prothorax (Fig. 3, a) elongatus. Abdomen cylindricum, cercis ö superioribus (Fig. 3, b, c) longis, inferioribus brevibus, tubérculo inter ipsos. Pedes cylindrici. Tibiae calcari duplici brevi armatae. Tarsi quattuor primis articulis longitudine descrescentibus, quinto aequali primo vel eo

208 N aväs, Neuropteren, Megalopteren, Pleoopteren u. Trichopteren. longiore. Alae grandes, posteriores basi latiores anterioribus, 3 venulis adialibus externis seu inter radium et ejus sectorem; procubito ult r a Fig. 1. P am em a insperatus Nay. a) Hinterleibsspitze. b) Hinterflügler (scbematiscb). Fig. 2. M ochus capensis Nav. Vorderflügel (schematische) Fig. 3. D oeringia C hristel Nav. a) Kopf und Prothorax, b) Abdominalspitze, von der Seite, c) Abdominalspitze, von unten. Fig. 4. Chloroperla m ediata 9 Nav. a) Kopf und Prothorax, b) Vorderflügel (apical). Fig. 5. H yd ro p sy ch e m odesta Nav. Genitalia. a) von oben. b) von unten c) von der Seite. d) Penis. Fig. 6. D oerin gia C hristel Naväs (nov. gen. & nov. sp.)

Entomolog. láitteilungon XIV, 1925, Nr. 3/1. 209 ortum sectorís radii farcato: venulis discalibns ultra médium alae fere in quattuor series gradatas dispositis. Ala anterior una vénula cubitali interna seu citra ortum sectoris cubiti. Ala posterior ramo recurrente ínter sectorem radii et procubitum; cubito duobus ramis a basi divergentibus, anteriore ramoso; venis tribus axillaribus Ínter se aliqua vénula conjunctis. Doeringia Christef (sp. nov.) (Fig. 3): Caput (Fig. 3, a) interne ferrngineum ad lobos laterales nitens; superne ferrugineo-fuscum, medio fulvoaureo nitens, totum íugulosum, lobis lateralibus margine leviter incrassato et sursum inflexo; oculis fusco-ferrugineis; labro quadruplo latiore longitudine, margine anteriore recto, marginibus lateralibus convexis; mandibulis ferrugineo fuscis, capite leviter brevioribus, marginibus subparallelis, ápice oblique interne truncatis, 4 dentibus nigris, ultimo seu apicali validiore, antennis 3 moniliformibus, nigris, duobus primis articulis fulvoferrugineis; dimidio alae auterioris brevioribus. Thorax et abdomen interne fulvi. Pronotum (Fig. 3, a) longius latitudine, margine anteriore convexo, lateralibus leviter concavis; fulvum, lateraliter late fuscum. Meso- et metanotum fulva. Abdomen superne fulvo-ferrugineum (male conservatum), sublaeve, fulvo pilosum; cercis fulvis, fulvo pilosis (Fig. 3, b,c), superioribus ultimo segmento leviter longioribus, compressis, subfoliiformia bus, tubérculo in tertio externo sito; cercis inferioribus (etiam tergito procedentibus) multo brevioribus, ápice introrsum arcuatis, acutis; tubérculo ínter superiorem et inferiorem globuliformi (Fig. 3, b). Pedes fulvi, fulvo pilosi, ápice femorum et articulorum tarsorum obscuriore; calcaribus spiuulaeformibus, brevibus. Alae ápice parabolicae, reticnlatione plerumque fulva; membrana leviter fulvo tincta; venulis stigmalibus 9 10 fuscis, 3 radialibus nigris; sectore radii 7 ramis; procubito bis furcato; venulis gradatis in 4 series dispositis; externa magis obliqua et margini externo subparallela. Ala anterior area costali ad médium dilatata; venulis costalibus fere 16 citra stigma, in utroque ápice nigris; item nigris 3 venulis intermediis, 2 ínter ramos procubiti, 4 procubitalibus, prima cubitali seu interna, prima cubitali externa et postcubitali. Membrana maculis fusco-griseis fere in tres fascias transversas dispositis: primam distinctiorem et obscuriorem ab ortu sectoris radii ad ramum posteriorem cubiti, secundam ad vénulas gradatas internas utrimque, a radio (a secunda vénula radiali) ad cubitum; tertiam magis diffusam ad venulos gradatas secundae seriei; praeterea aliquot guttis pone et extra has fascias. Ala posterior pallidior, haud maculata, solum aliquot venulis gradatis seriei internae et mediae fuscis leviter fusco limbatis; area costali fere 12 venulis citra stigma, nullis nigris; ramo anteriore cubiti vénula obliqua cum posteriore conjuncto, 5 ramis arcuatis externis. Long.: corp o71 47 mm. al. ant. 58 mm. al. post. 52,5 mm. 14

Turrialba (Costa Rica). I s o p e r la ve n o sa Steph. Tölz, Ober-Bayern, VIII, 700 m, A. H eyne coli. C h lo ro p e rla tr ip u n c ta ta Scop. Tölz, Ober-Bayern, 650 750 m, A. H eyne coli. Chloroperla mediata (sp. nov.) (Fig. 4): Flavo-viridis. Caput immaculatum, oculis nigris, parum prominentibus (Fig. 4, a); ocellis nigris, inter se aeque distantibus, posterioribus minus ab oculis quam inter se; palpis fuscescentibus; antennis basi flavo-viridibus (maxima pars deest.). Prodownload unter www.zobodat.at 210 N aväs, Neuropteren, Megalopteren, Plecopteren u. Tricliopteren. Heimat: 1 ö Turriallba (Costa Rica) 900 m. Mai 1923, Mai 1924, Waldregion (Coli. Deutsch. Ent. Institut); 1 <3 Pagivalle (Costa Rica) 2300 m (coll, autoris.: del. O. E. Jan s on & Sons). Gattungs- und Artname sind nach der Bibliothekarin des Deutschen Eutom Institutes, Fräulein C h ristel D oering, genannt. N B. Ich kann diese neue Gattung D o e r in g ia in keine Tri bus der C h a u lio d id a e von van der W eele einreihen (vide M e g a lo p te r a, in Coli. S ely s L ong cham ps, Brüssel 1913, p. 7). Es ist keine Tribus der N e u - r o m in i, denn Head quadrangular, with a more or less developed tooth at the sides Wings with more than 3 crossveins between the radius and radialsector. Es ist auch keine Tribus der C h o u U o d in i denn Male with only a pair of appendices superiores. Head triangular. Ich gründe deshalb auf die neue Gattung eine neue Tribus: Doeringini (tribus nova): Caput fortiter transversum, lobo laterali lato, depresso, sine spina neve angulo laterali; antennis ö haud pectinatis, in utroque sexu moniliformibus. Occiput sulco longitudinali et callo linguaeformi, plus minusve patenti. Abdomen ö duobus cercis instructum, superiore et inferiore. Pedes tibiis calcaratis. Alae 3 venulis inter radium ejusque sectorem. Man hat also hinfort 3 Tribus der Familie C h a u lio d id a e zu unterscheiden : 1. Flügel mit mehr als 3 Adern zwischen Radius und seimen Sector. Kopf 4 eckig, mit einem mehr oder weniger entwickelten Seitenzahn: I. N e u r o m in i Weele Flügel nur mit 3 Adern zwischen Radius und Sector. Kopf ohne Dorn und ohne Zahn am Seitenrand: 2 2. Kopf stark quer, mit einem großen runden Seitenlappen o71 mit 2 Paar Cerci I I. D o e r in g in i Nav. ( hov. frib.j. Kopf mehr oder weniger dreieckig, ohne Seitenlappen, ö mit einem Paar Abdominal-Cerci und zwar den oberen. I I I. C h a u lio d in i Weele. III. Plecopteren. Familie Perliden. N e o p e r la a n tic a Nav.

IV. T richopteren. Familie Hydropsychiden. Hydropsyche modesta (sp. nov.) (Fig. 5): Similis ornatulae Mac Laclil. Caput fuscum vel fusco-ferruginum, pilis albis vestitum; oculis fuscis, distantibus, prominentibus; palpis fulvo pilosis; an tennis fulvis, articulo basali fuscescente, quinqué sequentibus stria basali nigra leviter obliqua. Thorax fuscus, albido pilosus; metanoto fusco-ferrugineo. Abdomen fuscum. pallido pilosum; processu dorsali Ultimi tergiti desuper viso (Fig. 5, a) triangulan, sensim angustato; a latere viso (Fig. 5, c) sinu rotundato, ápice obtuso; squama noni tergiti (Fig. 5, a, b) ápice biloba, lobis subacutis, medio emarginatis, lateraliter dilatatis et obtuse angulatis; cercis inferioribus articulo primo sensim incrassato, in medio apicali fusco-nigro; secundo magis tenui, cylindrico, arcuato, fulvo fulvoque piloso; copulatore (Fig. 5, d) cylindrico, leviter ante apicem incrassato, ápice bilobo, testaceo nitido, liaud exerto. Pedes ful vi fulvoque pilosi. Ala anterior tota fusco minute marmorata, plagis obscurioribus ad Stigma, in disco, ad marginem posteriorem, in hoc spatio albido elongato ante apicem postcubiti; reticulatione fulvo-fusca; celia discali duplo longiore sua latitudine, media plus triplo; furca apicali margine posteriore triplo longiore suo pedúnculo; ñmbriis albidis alternis. Ala posterior hyalina, iridea; retidownload unter www.zobodat.at Entomolog. Mitteilungen XIV, 1925, Nr. 3/4. 211 tliorax (Fig. 4, a) capite augustior, transversas, marginibus lateralibus convexis, disco ragoso, linea media fusca longitudinali, retrorsum dilatata. Abdomen superite linea media longitudinali nigra in duobus tertiis basalibus; lamina subgenitali 9 biloba, lobis rotundatis; urodiis basi concoloribus (maxima pars deest), ápice fuscescentibus. Pedes femoribus tibiisque linea superna longitudinali fusca; tarsis subtotis fuscis. Alae hyalinae, irideae, ápice elliptice rotundatae; reticulatione flavo-viridi. Ala anterior (Fig. 4, b) venís pone radium in tertio apicali fusco-nigris. fere usque ad anastomosim; furca apicali longa, ramo posteriore plus duplo longiore suo pedúnculo; fere 4 venulis procubitalibus, 3 cubitalibus. Ala posterior ápice sectoris radii et procubiti nigrato, seu parte media externa furcae apicalis et traciu brevi rami anterioris procubiti; furca apicali longa, ramo posteriore subduplo longiore suo pedúnculo. Long.: corp. 9 13,5 mm. al. aut. 10,3 mm. al. post. 9 mm. Heimat: Wladiwostok, S. Ussurigebiet, 19. VI. 1921, N. K ardakoff leg. Familie Nemuriden. Nemura variegata Oliv. Tölz, Ob.-Bay., 650 750 m. A.H eyne, coli. Familie Leuctriden. Leuctra KlapaleM Kpny. Tölz, Ob.-Bay., VIII. 700 m. A. H eyne, coli.

212 N avas, Neuropteren, Megalopteren, Plecopteren u. Trichopteron. culatione, pubescentia fimbriisque plerumque ful vis; pedúnculo furcae apicalis paulo lodgiore ramo posteriore illius, plus duplo anteriore; cellula discali triplo longiore sua latitudine. Loug.: corp. Ö 8,8 mm, 9 9,4 mm. al. ant. d110 mm, 9 11,4 mm. al. post. <5 7,3 mm, 9 8,4 mm Heimat: Klein-Asien, Adana. Fortsetzung (II. Serie) folgt. Studien über die Gattung Agrotis 0. (Lep.) Von Dr. A. Corti, Dübendorf. IV. A. cinerea Schiff., A. septentrionalis Mösch/, und A. turatii Stdfs. (Mit 1 Tafel und 12 Textfig.) A. cin erea Schiff. Als Autor bat S c h iffe rm ille r (Wien. Verz. 1776, -c0.3) zu gelten und nicht H übner, wie von vielen geschrieben wird. H am pson (Cat. Lep. Phal. 1903) und W a rre n (S eitz, Großschm. der Erde- 1914) stellen jedoch c in e re a unter die Gattung E u x o a. Die Zugehörigkeit zu dieser Gattung wird nach H am pson zur Hauptsache bedingt: 1. durch das Vorhandensein eines typischen Stirnvorsprungs mit erhabenen Rändern und 2. eines zweigabeligen Claspers des männlichen Genitalapparates. Je nach der Form des Stirnvorsprunges und dem Vorhandensein eines einzinkigen Claspers trennt dann H am pson seine weiteren Gattungen, z. B. F e ltia ab. W a rre n verzichtet auf diese Unterscheidung. Er verschmilzt die H am pson sehen Gattungen E u x o a und F e ltia in die einzige Gattung E u x o a, indem er weder auf die Form des Stirnvorsprunges noch auf den einzinkigen oder zweigabeligen Clasper Rücksicht nimmt, und trennt einfach die E u x o a mit Stirnvorsprung von den R h y a c ia etc. mit glatter Stirn ab. Dieser modernste Versuch W arren s genügt jedoch der systematischen Unterscheidung der A g r o tin a e der Gruppe E u x o a viel zu wenig. Das V o rh an d en sein des Stirnvorsprunges oder das Fehlen desselben ist zwar für die Unterscheidung der A g ro tin a e ein sehr wichtiges Merkmal, genügt aber nicht, um die Arten der Gattung E u x o a genügend zu charakterisieren, wie dies bei W a r r e n geschieht. Anderseits kann der F orm des Vorsprunges, wie dies H am pson für E u x o a und F e ltia tut, nicht eine ausschlaggebende Bedeutung zugemessen werden. Die Form des Claspers hingegen ist ein viel charakteristischeres, wertvolleres und sicheres Unterscheidungsmerkmal. Ich will dies etwas näher begründen. Der Stirnvorsprung. D e rse lb e v a r iie r t n äm lich in der Form so g ar bei e in e r und d erselb en A rt g an z a u ß e ro rd e n tlic h. Schon die wenigen Abbildungen, die dieser Studie beiliegen, zeigen dies